Gdzie byłam, jak mnie nie było?

Miesiąc, może nawet trochę dłużej nie było mnie. Cóż się dziwić, gdy pogoda na zewnątrz nie zachęca do siedzenia w domu. Ciężko wtedy z systematycznością, zwłaszcza, że wkrótce będzie nas troje. Moje myśli krążą zupełnie gdzie indziej, chciałabym jak najszybciej skończyć nasze mieszkanie i zacząć je już urządzać. Niestety nie wszyscy fachowcy są punktualni (czterotygodniowe opóźnienie elektryka i prawie dwutygodniowe hydraulika), gdyby nie to już wybierałabym meble.

W lipcu odwiedziłam rodzinę z Lwówka, uwielbiam tamte tereny. Zawsze pokażą mi coś pięknego i interesującego.

Byłam na festynach, dożynkach i imprezach organizowanych latem.

Jeździliśmy nad różne kąpieliska

Cieszyłam się codziennością.
Kot samobójca i nowe kurczaki budzą zainteresowanie kota i Niki.
Nowy dinozaur pierwszy raz w lesie, skończył w moim wiadereczku bo właścicielka się zmęczyła.

Robiłam coś pierwszy raz (sushi nie zasmakowało), albo pomagałam robić coś pierwszy raz innym. Inwałd i Park Miniatur naszego niemieckiego gościa, mój mąż na strzelnicy i mama u kosmetyczki.

Przygotowywałam się do wczorajszej rocznicy ślubu. Mąż dał mi torebkę o której marzyłam (niestety nie doszła) i kłódkę, którą zawiesiliśmy w miejscu gdzie umówiliśmy się po raz pierwszy. Bulwary wiślane zawsze będą miały dla nas szczególne znaczenie.