Mirabilia - The Fairy Moon I

Tak jak pisałam wam w ostatnim poście zaczęłam coś kompletnie nowego, kolejny projekt Mirabilii. Nic nie poradzę na to, że zakochałam się w projektach Nory Corbett, a jak same mogłyście obaczyć w moich Planach na 2014, przeważają wróżki, elfy i inne czarodziejskie stwory. W tym momencie wyszyłam już głowę i włosy, puste miejsca to luki na koraliki, których, jak w każdym projekcie Mirabilii, jest całkiem sporo.

Haft rozpoczęłam 12 marca i mam nadzieję, że skończę go do czerwca. Chciałabym go mieć w zanadrzu, ponieważ zawiśnie w naszej sypialni, a ja powoli zbieram obrazki, które widzę w naszych wnętrzach oczyma wyobraźni. Bardzo szybko się go wyszywa, zupełnie inaczej niż zapamiętałam z Petal Fairy. Może gdybym nie robiła takiej przerwy, to płatkowa wróżka powstałaby szybciej.  Haft powstaje na lnie w kolorze piaskowym. Pierwotnie planowałam ciemny granat lub czerń, ale nie znalazłam lnu w takim kolorze, poza tym nie lubię gdy przez jasne elementy hafty prześwituje ciemna tkanina, oczy się męczą i ciężko się wyszywa wieczorami na czarnym płótnie. 

Do tego projektu oczywiście jak zawsze, musiałam kupić muliny DMC. Na początku planowałam, że wezmę coś z Ariadny, której posiadam całkiem sporo, ale ma to być haft na lata. Wkrótce pokażę Wam jak mulina Ariadny zachowała się po trzech latach tkwienia w obrazku ukrytym za szkłem. 

Niezmiennie wracam do pasmanterii Hafitix, lubię ich szybką obsługę zamówień, kontakt i pomoc. Zadając pytanie o jakiś produkt odpowiedź mam często jeszcze tego samego dnia. 

Niestety nie wszystko znalazłam w Haftixie, musiałam też kupić dwa kolorki koralików w Needle Art. Z kolei zakupów w tym sklepie unikam jak ognia, ceny jakieś takie wywindowane, możliwość dostarczenia przesyłki tylko kurierem ( w moim przypadku koszt kuriera przewyższył koszt zamówienia), w dodatku wpisałam w zamówieniu inny adres docelowy niż ten (domowy) z konta zarejestrowanego na ich stornie i musiałam się kłócić z kurierem, odnośnie miejsca dostarczenia wysyłki, bo w domu nie było żywej duszy... Byłam PRZEKONANA, o swojej racji, jednak musiałam Pana przeprosić i oddać mu honor. Szkoda słów.